Óhugnanleg þróun.

Verð og verðmyndun á knattspyrnumönnum í heiminum er að ná ótrúlegum hæðum. Mér finnst þetta nálgast einhvern óhugnað. Við skiptingu á verðmætum heimsins hallar mjög á þá sem minnst hafa. Það virðist vera sem svo að knattspyrnumenn í efstu launaflokkum hafi engan áhuga á því sem er að gerast í heiminum. Engin þeirra sem ég man eftir hefur haft áhuga í krafti auðs og frægðar að taka á í hinum ýmsu velferðarmálum. Margir þessara manna gætu lyft Grettistaki t.d í forvarnarmálum og líknarmálum af ýmsu tagi. Nei, frekar hafa þeir áhuga á að láta mynda sig á sportbílum til að krydda ímynd sína.  Enn og aftur sannast máltækið að margur verður af aurum api.

Ronaldo næstur í röðinni hjá Real Madrid

Ég er farinn og læt ekki sjá mig á"þessu skeri framar"

Í bók Ólafs Arnarsonar er lýsing á viðbrögðum Björgólfs Tors þegar ráðamenn þessa lands neituðu að fara eftir björgunaráætlun hans. Neðst á blaðsíðu  17 í bókinni er þessi lýsing. "Björgólfur helti sér yfir ráðherrana og rauk á dyr með þeim orðum að hann ætlaði að koma sér burt og aldrei láta sjá sig á þessu skeri framar".

Ekki efa ég að heimildir Ólafs séu réttar. Geta menn verið aumari og vesælli en það að vera einn aðalleikarinn í að koma Íslandi á vonarvöl og kveðja síðan með þessum orðum. Björgólflur Tor á möguleika á að sýna þessari þjóð auðmýkt og vilja til að taka hér þátt í rústabjörgun. En hann virðist ekki ætla að taka þann pól í hæðina. Það er ekki skrítið að fólki finnist að Fríkirkjuvegur 11 sé ekki eign þess mans sem stendur í veðbókarvottorðinu, heldur þeirra sem á "skerinu" ætla að búa.

 

Eigum við að halda áfram á skipulagsbraut stórslysanna.

Það er nokkuð ljóst að það sem kom heimskreppunni á stað voru undirmálslánin í Bandaríkjunum. Þar var komið svo í skipulagsmálum að verktakar voru búnir að ná þeim í sínar hendur. Þannig voru ekki byggðir bæir og bæjarhlutar sem hentaði fólki og fólk vildi helst búa í. Það voru verktakarnir sem réðu ferðinni. Þegar þeir litu yfir svæðið sem átti að skipuleggja og við blasti stórt gil sögðu þeir einfaldlega. "Við skulum byggja þarna hinumegin við gilið". Við það fengu verktakarnir verk við að byggja brúarmannvirki yfir gilið til að fólk kæmist í hverfið sitt. Kostnaður og fégirnd verktakanna réð ferðinni. Þetta varð til þess að að húsin sem voru byggð hinumegin við gilið voru allt of dýr og fólk vildi ekki kaupa þau. Þá var gripið til þess að setja beitu fyrir fólk. Lánin voru gerð ómótstæðileg. Framhaldið verður ekki rakið hér. Skipulagsslysin blasa hvarvetna við hér á sv-horninu. Það má ekki missa sjónar af skipulagsmálunum þó svo að kreppi að. Í mínum huga væri það skipulagsslys að ráðast í stækkun Hvalfjarðarganga, ef staðreyndin væri sú að fólk vildi ekki þessa stækkun og vildi heldur ekki borga hana. Hvorki með beinum sköttum eða notendasköttum. Það er aldrei meiri nauðsyn á að vanda til verka í skipulagsmálum. Við þurfum að læra af þeim stórkostlegu mistökum sem gerð hafa verið nú síðustu ár. Í skipulagsferlinu verður að koma fram skýr vilji þeirra sem eiga að greiða og þeirra sem eiga að nota. Mér rann kalt vatn milli skinns og hörunds þegar ég horfði á frétti í kvöld og sá þann hóp sem var að ræða hvernig við ættum að eyða 250 milljörðum í framkvæmdir, til að skapa störf. Skiplagsmálin eru ekki inni á kontór hjá Steingrími J. Það er komið nóg af stórslysum í skipulagsmálum.

Á hvern á maður að hlusta?

Það erfiðasta við að taka ákvörðun og mynda sér skoðanir varðandi ESB og Icee-save er á hvern á maður að hlusta á hverjum á að taka mark á. Ég játa það að þegar Eiríkur Bergmann hefur talað, eða ritað, þá hlusta ég og les. Ég lít á Eirík sem áheyrilegan og góðan fræðimann. Ég er að verða staðfastari í þeirri skoðun minni að íslensk stjórnvöld hafi haldið illa á Ice-save málinu frá byrjun. Í þessu skíta máli er verið að taka ákvarðanir sem koma til með að hafa veruleg áhrif á börnin mín og barnabörn. Það er krafa mín að þetta mál fái faglega meðferð í þinginu. Þjóðin kemur til með að fylgjast með hvort þingmenn verði þar með flokksklafann um hálsinn eða hvort samviska þjóðarinnar fá að endurspegla samvisku þingmannanna í þessu máli 

Óskiljanleg ákvörðun stjórnvalda

Til hvers að stækka Hvalfjarðargöng?

Allt eru þetta álitleg verkefni sem talin eru upp í þessari frétt. En mér er það lífsins ómögulegt að skilja af hverju einhverjir hafa áhuga á að stækka Hvalfjarðargöngin. Sá er þetta rita býr ekki sömu megin og vinnan er. Því þarf ég að aka göngin til vinnu. Einu skiptin sem einhver röð myndast við göngin er þegar ekki hefst við að taka gjaldið af ökumönnum. Það má einfaldlega laga með því að hafa gjaldfrjálst í göngin. Ef ráðist væri í að stækka göngin, væri vegurinn breiðastur undir Hvalfirði en mjókkaði síðan  þegar upp úr göngunum væri komið sitt hvoru megin. Mér finnst eitthvað öfugt við þessa röð. Annars erum við sem hér á landi búum svo vön að horfa upp á arfavitlausar ákvarðanir í vegamálum að það verður kannski reyndin að í göngunum verður 2*2 akreinar en þegar upp verður komið verður 1*1. 

Stór verk í einkaframkvæmd?

Ljós í myrkrinu fyrir Gordon Brown.

Gordon Brown hefur átt verulega á brattann að sækja nú síðustu daga og vikur. Allt hefur gengið á afturfótunum og stjórn hans er að molna innan frá. En nú fær mr.Brown eitthvað til að gleðjast yfir . Nú skín ljóstíra inn í myrk skot breska forsætisráðherrans. Íslendingar ætla að greiða óreiðuskuldir fjárglæframanna í útlöndum. Þvílík gleði fyrir bresku ríkisstjórnina.  Ég held að Íslenska landsliðið ætti að spila með sorgarbönd nú þegar þeir mæta Hollendingum. Hollendingar eru jú partur af pakkanum. 

Bretar fagna Icesave-samningi

Hverjum á að trúa, hverjum á að treysta?

Ég neita því ekki að mér finnst eins og ég sé villtur í þokunni. Á ég að treyst Steingrími J. hann er nú að tala fyrir því sem hann talaði gegn í janúar. Það getur ekki talist trúverðugt. Það er útilokað að treysta Jóhönnu. Jóhann var í áhöfn stjórnarinnar sem kom okkur upp á skerið og ber fulla ábirgð á efnahagshruninu. Stefán Már Stefánsson, prófessor við lagadeild Háskóla Íslands er ósáttur við að samið hafi verið um að greiða icesave reikningana. Þegar mönnum greinir á er það háttur siðaðra manna og þjóða að fá úr ágreiningnum skorið fyrir dómstólum. En ekki í þessu máli. Fenginn er gamall allaballi til að semja um hundraði miljarða. Ég óttast hið hræðilega að ráðamenn þjóðarinnar séu að gera enn ein hræðilegu mistökin. 

Icesave-samningur gerður

Ef vel gengur þigg ég arðinn en ef illa fer hlupið þið undir bagga.

Þetta er það lögmál sem er í gildi hér á landi. Á hinum meinta tíma góðæris var ekki deilt um það að gróðinn af velgengninni færi til þeirra sem til stofnuðu og tóku áhættuna. Þeir keyptu einkaþotur,þyrlur,skíðabrekkur í Ölpunun,villur út um allan heim og fl. og.fl. Síðan gerðist það að allt hrundi, vísitölur,hlutabréf,fasteignir og fl.og fl. Þá var þetta ekki vandamál þeirra sem til stofnuðu þá voru þetta skuldir almennings. Þvílík þjóð, þvílíkt sístem.

Hverjir taka við miðanum inn í samfélag siðaðra þjóða?

Ég er ekki frá því að hjartslátturinn sé  örarari nú en í morgun eftir Ice-save fréttir dagsins. Hvað er að gerast? Ég verða að játa að ég reyni alltaf að hlusta á Sigmund Davíð þegar Ice-save er í umræðunni. Nú er komið að ögur stundu. Ætlar Steingrímur og Jóhanna að leggja þrælaskuldir á börnin mín, eða er þetta bara bull og vitleysa í Sigmundi Davíð og Þór Saari. Því miður óttast ég að þeir sem vilja meina að við eigum ekki að borga þessar skuldir hafi mikið til síns máls. Sjálfur Alan Greenspan fyrrum seðla(guð)bankastjóri Ameríku hefur beðið afsökunar á peningastefnu þess ríkis sem var leiðandi í fjármálakerfi heimsins. Það er skrítið að lesa það á Vísi þar sem gamall kommi Mörður Árnason hefur áhyggjur af því að ef við borgum ekki þá verðum við ekki gjaldgeng meðal siðaðra þjóða. En hverjir taka við miðanum inn í þann klúbb?. Eru það bankamennirnir sem horfðu á Alan Greenspan sem guð allra peningaguða. Eru það bankamennirnir í hinum vestræna heimi sem skipulega hafa verið að færa verðmæti frá þeim sem minna hafa til þeirra sem ríkari eru. Eða er það kannski almenningur í hinum vestræna heimi sem tekur við miðanum í klúbb hinna siðaðra þjóða. Sá sami almenningur sem er sárkvalinn eftir peningastefnu manna sem eru þó menn til að biðjast afsökunar á stefnunni. Ef við borgum ekki þá gerist það einfaldlega að verðmæti flytjast frá þeim sem meira hafa til hinna sem hafa minna. Það er trú mín að það sér stórkostlegu meirihluti fyrir því að sú stefna verði tekin í heiminum að vinda ofan af því ranglæti sem við hefst. Kannski er heimskreppan tækifæri til að snú þeirri óheillaþróun við   

Af hverju frið þegar stríð er í boði?

Það hefur ekki fari framhjá neinum að í heimsókn hér á okkar ágæta landi er  gestur, Dalai Lama að nafni. Þessi góði gestur boðar frið meðal manna. Frið, skilning og umburðalindi manna gagnvart hinum mismunandi trúarbrögðum og viðhorfum. Ef jarðarbúar ættu að kjósa einn fulltrúa sinn sem leiðtoga , fengi þessi maður sennileg einna mesta fylgi þeirra sem á jörðinni búa. En hvað mundi gerast ef á brysti friður. Friður meðal þeirra sem jörðina byggja. Við það  mundi einn stærsti iðnaður í heiminum leggjast á hliðin þ.e vopnaiðnaðurinn. Þeir menn sem í skjóli vopna hafa völd og áhrif mundu missa þau. Stórkostlegur verðmætaflutningur flyttist frá þeim sem eru ríkir til þeirra sem minna mega sín. Líklega tækist að eyða hungri í heiminum. En sennileg er það alverlegast að menn sem í skjóli vopna hafa völd, töpuðu þeim. Líklega er það skýringin á að ekki er áhugi á friði þegar stríð er í boði með öllu sem því fylgir.