Kæru flokksyskin þið verðið að skýra þetta út fyrir mér.

Þegar verið er að velja á lista eins og nú er verið að gera í Nv kjördæmi er, verið að gefa fólki kost á að velja þann hæfasta frambjóðenda til að leiða listann og vera foringi hópsins. Foringi hópsins á að ná sem breiðustu samstöðu og ná til sem flestra í kjördæminu. Einar Kristinn var í þeirri ríkisstjórn sem kom okkur á hausinn. Einar Kristinn var sjávarútvegsráðherra í því sjávarútvegskerfi þar sem þjóðin logar stafna á milli í illdeilum. Einar Kristinn var sjávarútvegsráðherra þar sem framþróun í veiðum og vinnslu hefur staðið í stað í áraraðir. Mig grunar því miður að það ráði einhver sjónarmið önnur en þau að leita að hæfasta og besta einstaklingnum. Mín tilfinning er sú að þetta segi okkur hversu handónýt prófkjörin eru orðin og jafnvel farinn að snúast upp í andhverfu sína. Kæru flokkssystkin mín í Na kjördæmi, þið verðið að skýra þetta út fyrir mér. Annar verð ég enn staðfastari í þeirri skoðun minni að það sé verið að kjósa einstakling "sem ég treysti til að koma mér framar í röðina", eða "góðan frænda" eða "ég ætla að viðhalda því kunningjakerfi sem við erum búinn að byggja upp" þess vegna kís ég Einar Kristinn í fyrst sæti.

Einar efstur, Ásbjörn nú annar

Athugasemdir við drög að áliktun á landsfundi sjálfstæðisflokksins.

Neðanskráðan pistil setti ég inn á vef xd.is þar sem búið er að leggja fram drög að áliktun landsfundar. Athugasemdir mínar eru við drög um sjávarútvegsmál.  Netið er og á að vera lifandi miðill. Mig undrar það nokkuð að enginn skuli vera búinn að setja neinar athugasemdir við neinn málaflokk. Eg kemst því miður ekki á landsfund, en vil engu að síður leggja mitt fram. Ég skora jafnframt aðra sjálfstæðismenn að leggj inn athugasemdir.

Þetta fór inn sem athugasemdir á vefinn xd.is

Þetta eru ótrúleg gögn til að leggja fyrir landsfund. Nokkrar staðreyndir. *Sjávarútvegsmál hafa verið á forræði sjálfstæðisflokksins í áraraðir. *Íslenski flotinn er orðin gamall og úreltur. Þannig er aldur 51skips hjá 5 stærstu útgerðum landsins orðin aldarfjórðungs gamall. *Sjávarútvegurinn er yfir skuldsettur. Þrátt fyrir mjög litlar fjárfestingar og endurnýjanir innan greinarinnar. *Markaðskerfi með aflaheimildir er markaðskerfi fáránleikans. Án nokkurs regluversk. Þetta flýtur einhvernvegin á milli rassvasa nokkurra manna. *Síðast en ekki síst þá logar landið stafna á milli í óánægju með fiskveiðistjórnunarkerfið. Þetta plagg verður að endurnýja frá grunni. Yfirskriftin á að vera (að mínu viti)Náum sátt við þjóðina í sjávarútvegsmálum. Vegvísi í þá átt þarf að skapa á landsfundi. Mín tillaga er að þetta plagg verði rifið og nýtt skrifað. Nokkrir puntar. *Stefnumörkun í hversu mikið magn skuli fullvinna í landinu. *Búa til nýtt regluverk varðandi sölu á aflaheimildum. Bæði varanlegum og einnota. Þar sem þróuð lögmál markaðarins ráða. *Opna umræðu um hvort að fleiri en útgerðamenn meigi eiga aflaheimildir t.d einstaklingar og lífeyrissjóðir. *Innkalla aflaheimildir þeirra sem fóru of geyst og ekki geta staðið undir skuldbindingum sínum.Þær heimildir fara á markað. Ég er tilbúinn til að taka þátt í þessari vinnu þ.e "vegvísi til sátta við þjóðina í sjávarútvegsmálu" Við sjálfstæðismenn höfum skilið illa við eftir 18ár í stjórn. Það á líka við um sjávarútvegsmál við verðum að viðurkenna það. Nú er tímapanturinn til að hafa kjark. Kjark til að breyta um stefnu í sjávarútvegsmálum. Ef við ætlum að halda áfram með óbreytta stefnu í sjávarútvegsmálum verðum við í hlutverki fiðluleikaranna á Títanik. Með von í brjósti að nú sé tíminn til að sýna að við höfum kjark. Með bestu kveðju. Egill Jón Kristjánsson

Egill Jón Kristjánsson |

Bölvaðir aular gátu þetta verið.

Sparisjóðakaflinn í efnahagshruninu verður sérstakur kafli þegar sagan verður skrifuð. Hvernig peningamennirnir sá möguleika í að komast yfir fjármuni sparisjóðanna. Þegar vel gekk þá þurfti ekki neinar umræður um hvert gróðinn átti að fara. Sauðsvartur almúginn horfði bara á úr fjarska  og fylgdist með þessum kláru peningamönnum. Þá kom málefni sparisjóðanna almenningi ekki við. Hvernig umsnúningurinn verður þegar peningakerfið hrynur. Þá koma þessir sömu peningamenn og biðja til almenning um að nú verðið þið að borga.Þegar formerkin snérust við þá er þetta mál almennings. Sama almennings og sér lánin sín rísa yfir höfuð sér, sama almennings og er að missa aleiguna.  Öllum bönkum verður að bjarga. Þegar sagan verður skráð og börnin sem nú eru að fæðast lesa um það hvað gerðist er líklegt að einhver segi. Bölvaðir aular gátu þetta verið.

Sparisjóður Bolungarvíkur óskar eftir ríkisstuðningi

Ótrúleg sýn Samfylkingarfólks.

Um síðustu helgi kaus ég í prófkjöri sjálfstæðisflokksins. Þar komst Guðlaug Þór ekki á blað hjá mér. Ég bíð ekki eftir einhverjum dómi frá einhverju sérvöldu fólki sem á að finna út hverjum efnahagshrunið er að kenna. Síðasta ríkistjórn ber öll ábyrgð á því sem gerðist. Að fólk sé  að velta því fyrir sér hvort einhver í ríkisstjórninni beri pínulítið meiri ábyrgð en annar ráðherra er ótrúlegt. Jóhanna Sigurðardóttir ber fulla ábyrgð á efnahagshruninu. Hvernig hlutirnir eru að þróast er ótrúlegt. Ég á eftir að blogga nú fyrir kosningar þar sem ég skora á flokkssystkin mín í sjálfstæðisflokknum að strika út alla þá einstaklinga sem í framboði verða og voru jafnframt ráðherrar í síðustu ríkisstjórn. Ég skora jafnframt á Samfylkingarfólk að gera slíkt hið sama. Ríkisstjórn ber sameiginlega ábyrgð á stjórnun ríkisins. Ef við kjósendur höfum það umburðarlyndi til ráðamanna að þeir geti jafnvel sett ríkissjóð á hausinn og það sé allt í lagi, þá verða ekki þær breytingar í þjóðfélaginu sem við þurfum á að halda. Það er ekki bara slys ef Jóhanna Sigurðardóttir á að leiða okkur inn í bjartari framtíð. Heldur stórslys. Jóhanna fékk sitt tækifæri og klúðraði því. Eins og áður segir þá komst Guðlaugur Þór ekki á blað hjá mér. Það sama hefði gilt um Geir H. Haarde hefði hann verið í framboði. Báðir þessi einstaklingar eru fyrirmyndar menn og búnir miklum mannkostum,  þeir fengu sín tækifæri sem þeir því miður stóðu ekki undir. Við kjósendur fáum möguleika nú í kosningunum. Við getum sent skilaboð. Notum tækifærið.  

Jóhanna svarar kalli

Ég finn stórann mun.

Að ég best veit þá eru stýrivextir í Noregi þaðan sem seðlabankastjórinn okkar kemur 3%. Það þíðir að stýrivextir hér voru 516% hærri hér en í Noregi. Nú eru þeir lækkað hér í 17% og eru því aðeins 467% hærri hér en í Noregi. Ég finn stóran mun.

Stýrivextir lækkaðir í 17%

Hvað keypti Björgólfur fyrir lífeyrinn okkar?

Maður veltir því fyrir sér hvort þetta dý sé botnlaust. Skildi Björgólfur hafa keypt sér Bentley fyrir lífeyrinn okkar? Eða skildi hann haf keypt sér leikmann til að spila með West Ham? Eða ætli hann hafi keypt sér þotu? Hvað gerði hann við lífeyrinn okkar?

Fimm lífeyrissjóðir í rannsókn

Áfengi í matvöruverslanir?

Ef notuð er beinn hlutfallsreikningur til að finna út hver kostnaður heilsugæslunnar hér á Íslandi er vegna áfengisdrykkju, er þessi kostnaður á þriðja milljarð. Síðan bætist við kostnaður vegna vegna félagsþjónustunnar og annar óbeinn skaði af áfengisdrykkju. Það er svo að ákveðnir hópar ráða oft og stýra umræðunni. Framalega í þeim flokki  eru þingmenn, sem geta oft á tíðum stýrt umræðunni að eigin geðþótta óháð í hvaða farveg væri æskilegt að umræðan þróaðist. Vesturlönd eru í sí auknum mæli að gera sér grein fyrir þeim þjóðfélagslegum skaða sem áfengi veldur. Sama á við um almennt heilbrigði. Heilbrigðisyfirvöld í vestrænum þjóðfélögum reyna meira og meira að auka heilbrigði landa sinna. Sú umræða, að koma áfengi inn í matvöruverslanir er aum og vesæl. Það vita allir að áfengisvandinn og kostnaður honum tengdum mundi aukast. Alvarlegastur er skaðinn gagnvar verðmætustu þjóðfélagsþegnum, börnunum okkar. Sigurður Kári er sá þingmaður sem hvað harðast hefur gengið fram í þeirri vitleysu að koma áfengi inn í matvöruverslanir. Ég kaus í prófkjöri sjálfstæðismanna nú fyrir helgi. Sigurður Kári komst ekki á blað hjá mér vegna þessara framgöngu sinnar. Þetta mál snýst ekki um frelsi peningamanna til að græða peninga, þetta snýst ekki um frelsi manna til að kaupa rauðvín með sunnudagssteikinni. Þetta snýst um frelsi baranna okkar til að lifa í umhverfi án skaða af áfengi. Ef Sigurður Kári kemur með þetta enn einu sinni inn í þingið þá lísi ég yfir opinberu stríði við Sigurð Kára og safna liði. 

Brown: Hafnar áfengisgjaldi

Gæti fólk verið að vakna?

Ríkisstjórn ber ábyrgð á stjórnun ríkisins. Ekki bara einn og einn  ráðherra heldur öll ríkisstjórnin. Jóhanna var í þeirri ríkisstjórn sem stein svaf á meðan ríkið fór fram af brúninni. Þvílík þjóð sem ætlar að gera einn að þeim ráðherrum sem komu ríkinu á hausinn að forystumanni sínum við endurbyggingu þjóðfélagsins. Þvílík blinda. Gæti verið að Samfylkingarfólk væri að vakna? Jóhanna Sigurðardóttir kom íslenskri þjóð á hausinn. Út með hana.

Enginn mætti í blysförina

Silly time

Árlega fer svokölluð Oraníuregla í skrúðgöngu á Írlandi. Er þessi skrúðganga farinn til að minnst þess að Vilhjálmur af Oraníu gjörsigraði Íra með miklu blóðbaði og lagði landið undir Breta. Er þetta þvílík ögrun að algengara er en ekki að uppúr sjóði og allt fari í bál og brand. Mjög algengt er meðal Íra að þeir fara í burt þegar að þessari skrúðgöngu kemur til að komast hjá vitleysunni.. Þeir kalla gjarnan þennan tíma "silly time". Mig grunar illilega að nú fari í hönd hér í okkar ágæta landi einhverskonar "silly time". Af hverju? Við að hlusta á umræður sem nú hófust á alþingi kl 15:00. Þá kemur þetta illilega upp í hugann. Umræðan er ekki um neina skjaldborg hvorki um heimilin eða fyrirtækin. Nú fara umbeðnar kosningar í hönd. Auðvitað átti að bíða með kosningar a.m.k fram á haustið. Ég veit ekki hvert eða hvern eigi að biðja um að hér fari ekki hönd "silly time" Því að þá gerist það sama á Íslandi og á Írlandi fólk fer í burt til að þurfa ekki að upplifa vitleysuna.

Vilja ræða efnahagsfrumvörp

Ef ég væri ekki hér væri ég einhverstaðar annarstaðar.

Það var athyglisverð grein sem Indriði H. Þorláksson skrifaði á bloggsíðu sína og rakti þar í löngu máli hversu  álverin á Íslandi hefðu litla þýðingu í íslensku þjóðarbúskap. Þetta var mikill langhundur þar sem tölum og töflum var flaggað með miklum og flóknum skýringum. Ég rakst nú nýverið á skýringar og andmæli tveggja kvenskörunga í íslenskum fyrirtækjarekstri, frá þeim Rannveigu Rist í Stralumsvík og Erni Indriðadóttur hjá Fjarðaráli. Hvor um sig skrifað örfáar línur í Fréttablaði þar sem þær greindu frá tölulegum staðreyndum úr sínum fyrirtækjum. Þær staðreyndir verða ekki rakta hér en eru í algjörum takti við það sem menn sjá, vilji þeir á annað borð sjá eitthvað til álvera og rekstur þeirra í íslenskum veruleika. Einkennilegust voru þau rök Indriða H. að ef þeir starfsmenn sem vinna í álverum í dag væru ekki að vinna þar, væru þeir að vinna einhverstaðar annarstaðar og vinnuleg áhrif álveranna því engin. Það er athyglisvert að heyra hvernig VG vitna nú í skýrslu Indriða og segja að áhrif álveranna sé svo lítil að við eigum ekki að líta til þeirra. Stærst verkefni VG og annarra stjóirnmálaflokka er að skapa atvinnutækifæri hér á landi. Ungt fólk verður að fylgjast vel með fyrir kvað menn standa sem bjóða sig fram til alþingis nú í vor.