Ef ég væri ekki hér væri ég einhverstaðar annarstaðar.

Það var athyglisverð grein sem Indriði H. Þorláksson skrifaði á bloggsíðu sína og rakti þar í löngu máli hversu  álverin á Íslandi hefðu litla þýðingu í íslensku þjóðarbúskap. Þetta var mikill langhundur þar sem tölum og töflum var flaggað með miklum og flóknum skýringum. Ég rakst nú nýverið á skýringar og andmæli tveggja kvenskörunga í íslenskum fyrirtækjarekstri, frá þeim Rannveigu Rist í Stralumsvík og Erni Indriðadóttur hjá Fjarðaráli. Hvor um sig skrifað örfáar línur í Fréttablaði þar sem þær greindu frá tölulegum staðreyndum úr sínum fyrirtækjum. Þær staðreyndir verða ekki rakta hér en eru í algjörum takti við það sem menn sjá, vilji þeir á annað borð sjá eitthvað til álvera og rekstur þeirra í íslenskum veruleika. Einkennilegust voru þau rök Indriða H. að ef þeir starfsmenn sem vinna í álverum í dag væru ekki að vinna þar, væru þeir að vinna einhverstaðar annarstaðar og vinnuleg áhrif álveranna því engin. Það er athyglisvert að heyra hvernig VG vitna nú í skýrslu Indriða og segja að áhrif álveranna sé svo lítil að við eigum ekki að líta til þeirra. Stærst verkefni VG og annarra stjóirnmálaflokka er að skapa atvinnutækifæri hér á landi. Ungt fólk verður að fylgjast vel með fyrir kvað menn standa sem bjóða sig fram til alþingis nú í vor.