Keyrði um á gömlum Volvo.

Ingvar Kamprad hinn sænski sem stofnaði IKEA og er í einu af toppsætunum yfir ríkustu menn í heimi keyrði um og átti gamlan Volvo. Gamli Volvoinn þjónaði og dugði hinum sænska frumkvöðli vel. Þegar maður les frétt eins og þessa, kemur þetta upp í hugann. Ég veit ekki af hverju.

Seldu lúxusbíla Kaupþings

Hans hátign eða látign.

Áður en bankarnir hrundu til grunna er mér það minnisstætt að þegar Sjeiks Mohammed Bin Khalifa Al-Thani svokallaður fursti frá Dubai var að fjárfesta í Kb banka eða Alfesca var hann alltaf kallaður "hans hátign". Í öllum tilkynningum til Kauphallar og í fréttatilkynningum var hann ávarpaður "hans hátign". Þetta stakk óneitanlega í augun. Við sem búum hér á landi erum ekki vön slíku tittatogi. Í einni bók sem ég las fyrir dætur mína man ég eftir að þetta kom fyrir að ein persóna var ávörpuð "iðar hátign" en það var líka önnur sem var ávörpuð "iðar látign". Nú virðist "hans hátign" vera í bullandi vandræðum í sínu heima héraði.Ætli að landar hans ávarpi Sjeiks Mohammed Bin Khalifa Al-Thani "iðar hátign" ef hann fer á hausinn eins og Kb banki. Ætli hæð tignarinnar fari eftir lausafjárstöðu eða eiginfjárstöðu. Hvað vakti fyrir Ólafi í Samskip og Sigurði í Kb banka með þessu titttogi er íhugunarefni.

Dubai líkt við Ísland

Vonandi ein af mörgum.

Þessi ákvörðun Valgerðar kemur sennilega fáum á óvart. Það er eins eðlilegt eins og mest getur verið að þeir þingmenn sem hvað lengst hafa starfað taki þessa sömu ákvörðun og Valgerður. Það gerir okkur kjósendum á margan hátt auðveldara fyrir. Í stað þess að við þurfum að hafna fólki sem hafa starfað fyrir þá flokka sem við höfum stutt og höfum góðar tilfinningar og þykir jafnvel vænt um, en hefur brugðist okkur. Þetta hefur þannig tvöföld áhrif við þurfum ekki að hafna fólki sem hefur starfað lengi í pólitík og hitt, að þetta gefur nýju fólki auðveldara með að stíga fram. En ansi er ég hræddur um að það verði of margir núverandi þingmenn sem þekki ekki sinn vitjunartíma. En með þessari ákvörðun Valgerðar gefur hún gott fordæmi og ekki annað hægt en að taka hattinn ofan fyrir henni.

Valgerður ekki í framboð

Rangir menn á réttum stað, eða öfugt?

Ég horfði á hinn sænska ráðgjafa ríkistjórnarinnar við uppbyggingu bankakerfisins í kastljósinu nú í  kvöld. Við að hlusta á þennan mann verður maður svolítið bjartsýnn og fær á tilfinninguna að þarna fari maður, sem bæði hefur reynslu og veit hvað hann er að gera. Beri okkur gæfa til að fá réttu mennina til að taka á þessum erfiðu verkefnum sem framundan eru verðu lausnin á kreppueinkennum okkur léttbærari. Bæði Magnús og Valur eru hoknir af reynslu sem fagmenn. Það veldur manni ugg að þessir menn séu nú að ganga frá borði sem formenn tveggja banka. Vinnan sem framundan er, er fyrst og fremst fagleg vinna. Sú vinna verður fyrst og fremst að vera í höndum fagmanna. Maður fær hroll við að hugsa um ráð eins og Árni Johnsen kom með að það þyrfti að þurrka upp eitthvað af skuldum útgerðarinnar. Ástæðan sem hann gaf var að útgerðamenn hefðu þann hátti á að á vorin greiddu þeir skuldir sínar en síðustu misseri hefðu bankarnir þvingað þá til að kaupa hlutabréf í staðinn, sem þeir hafa síðan tapað. Ég vona að sunnlendingum beri gæfu til þess að gefa Árna Johnsen frí frá þingstörfum, með fullri virðingu fyrir Árna. Það er von mín og trú að í þingliði sjálfstæðisflokksins verði stórkostleg endurnýjun á þingmönnum. Nú þarf nýja menn og nýja hugsun. Ég reikna als ekki með að Árni Matt reyni að bjóða sig fram í næstu kosningum. Það er ekki óeðlileg krafa óbreytts flokksmanns að hann geri þær kröfu til þeirra þingmanna sem nú sitja að þeir skoði í eigin ranni hvort þeir eigi ekki að stíga til hliðar. Það gerði þessa væntanlegu endurnýjun léttbærari fyrir alla. 

 

Standa við afsagnir sínar

Þetta fer að líkjast martröð.

Ólafur Ragnar kom fram fyrir þjóð sína í gær og talaði um að hann hafi lent á  þriðjaflokks blaðamanni sem hafi snúið út úr því sem hann sagði. Jafnframt sagði Ólafur að það gæti verið hættulegt að þegja. Þögnin gæti verið rangtúlkuð og virkað sem ærandi hávaði. Staðreyndin er að það er að verða slóð úti í hinum stóra heimi eftir Ólaf Ragnar þar sem formerkin eru öfug miðað við hans hlutverk sem þjóðhöfðingi. Þetta fer að líkjast martröð að þjóðin skuli sitja uppi með með gamla pólitíkusa sem eru farnir að valda þjóðinni miklu meiri skaða en þörf er á. Það er að verða forgangskrafa að við fáum ekki bara að kjósa til þings nú þegar sól fer að hækka á lofti, heldur fáum við einnig að kjósa um nýjan forseta. 

Skapstóri forsetinn

Sjúkleg umræða um ál og álver.

Ég veit ekki hvort þetta er tíska eða sjúkleiki þegar umræður um álver fer í gang. Umræðan er stútfull af fordómum og jafnvel fyrirlitningu. Ál andstæðingum virðist hafa tekist að gera andstöðu við álver að einhverskonar tískufyrirbæri. Ungt fólk stekkur upp í lestina hjá álandstæðingum til að fylgja tíðarandanum. Sá er þetta ritar vann í fiskiðnaði í áratugi. Ég sé margt sameiginlegt með fiskiðnaðinum fyrir u.m.b 20 árum og áliðnaðinum í dag. Fiskiðnaðurinn var litin hornauga og þekkt var sú hótun víða í sjávarþorpum að ef börnin ekki lærðu enduðu þau hérna í frystihúsinu. Í dag er ál hrávörumarkaður þ.e hráefnið er flutt úr landi og þar er það síðan unnið frekar í óteljandi vöru sem við notum öll dags daglega, bæði ál andstæðingar og aðrir. Það var mjög eftirminnilegt þegar verkfræðideild Háskóla Íslands snéri sér að fiskiðnaðinum í samvinnu við Framleiðni sf. Það er mér eftirminnilegt þegar dr  Rögnvaldur Ólafson verkfræðingur sprangaði um í Meitlinum í Þorlákshöfn á glansandi nýjum stígvélum. Fordómalaus ræddi  doktor Rögnvaldur við alla starfsmenn sem á vegi hans voru . Konurnar í snyrtingu og pökkun, starfsmenn í flökun , stjórnendur og yfirmenn. Úr þessu samstarfi fæddist lítill kassi. Fyrsta rafeindavogin varð til. Þessi litli kassi hefur síðan orðið af því sem heitir Marel í dag. Staðreyndin er að eitt álver er stútfullt af tækifærum. Það er hlutver háskólanna í samstarfi við áfyrirtækin að beisla þessa möguleika. Þetta litla fræ sem varð af Marel hf varð til af því að verkfræðideild HÍ kom fordómalaust að verkefninu. Öll höfum við metnað fyrir hönd barna okkar. Ég á tvær ungar stelpur. Ég hef sagt við konu mína að ég gæti vel hugsað mér að þær færu báðar að vinna í áliðnaðinum í framtíðinni. Önnur gæti séð um að hanna álver þannig að þau sæjust ekki frá veginum. Þau eru mörg hver svo helviti ljót. Hin gæti farið í þau verkefni að gera álverin mengunarlaus. Verkefnin eru ærin. Nú þegar landið er á hausnum er enn meiri nauðsyn á að nota þá möguleika sem áliðnaðurinn hefur uppá að bjóða.

Tekist verður á um Bakka

Formenn á flótta.

Sá grunur læðist að manni að þessi tveir reyndu heiðursmenn sjái neðar inn í þann forarpytt sem íslensku bankarnir eru. Er staðan þannig að okkar reyndustu rekstrarmenn og bankamenn fást ekki til að vinna þessa vinnu? Í mínum huga hefur það verið þannig, eftir bankahrunið að maður hefur þurft að velja þá sérfræðinga sem maður treystir og heldur að geri sér grein fyrir stöðunni. Ef hægt er að lesa milli lína í uppsögn þessara formanna, þeirra Vals og Magnúsar þá held ég að þeir verði fegnastir að labba út úr bönkunum og koma ekki nálægt þessum forarpytti.

Ráðherra vill formennina áfram

Ólafur kom sér sjálfur út í pyttinn.

Þetta er nákvæmlega list stjórnmálamanna þ.e þegar þeir hafa talað af sér, þá er það vandinn að rata til baka og koma sér upp úr pyttinum. Vandi Ólafs er sá að hann er ekki stjórnmálamaður hann er forseti sem á freka að slökkva elda en kveikja. Ítrekað fer Ólafur yfir á væng stjórnmálanna. Þessi stað er að verða svo pínleg að það hálfa væri nóg. Ólafur á að hætta sem forseti og bjóða sig fram á pólitískum grundvelli. Þó ég myndi ekki styðja Ólaf í slíkum kosningum þá er ég viss um að hann fengi mikið fylgi. Að mörgu leiti er Ólafur Ragnar frambærilegur stjórnmálamaður.

Viðtalið tekið úr samhengi

Segðu af þér Ólafur Ragnar.

Þessi umsögn er það alvarleg á þessum víðsjáverðu tímum að ekkert minna dugar en að Ólafur Ragnar segi af sér. Það er ekki hægt að flokka þetta undir annað en embættisafglöp. Forsetinn ætti að vera í framvarðarsveit þess að auka orðspor okkar á erlendri grund. Þetta er þvílíkt sjálfsmark að ekkert annað en afsögn er ásættanlegt.

Svakalegt að fá þetta í andlitið núna

Hvað má Dorrit og hvað má Ólafur Ragnar?

Fyrst tekur Ólafur Ragnar þátt í útrásinni og er nokkurskonar framvörður í þeirri sveit. Það leynist engum á hvert borðið Ólafur réri í þeirri ferð. Nú er Ólafur sem þjóðhöfðingi að tjá sig við Þjóðverja um réttlæti. Krafa okkar í dag er að það verði algjör endurnýjun í forystusveit Íslenska lýðveldisins. Ólafur Ragnar er þar engin undantekning . Ég lít á það sem sýnishorn hversu afvegaleiddur blessaður fossetin okkar er orðin þegar hann er farinn að segja Dorrit hvað hún má segja og hvað ekki. Ég ber virðingu fyrir Dorrit fyrir að þora að tjá hug sinn. Hvort heldur að það er um fall Íslensu bankanna að annað, hverju nafni sem það nefnist.

Þjóðverjar fái engar bætur