Góð niðurstaða Hæstaréttar.

Ásælni manna í land hefur verið óþolandi. Bændur hafa gjarnan bent á tinda og toppa og sagt " allt þarna á milli á ég" Þessi vinna sem  framkvæmd var á sínum tíma að skilgreina hvað á þjóðin og hvað eiga einstaklingarnir var þörf. Sem betur fer virðist svo vera að löggjafinn hafi kjark til að spyrna við fótum. Það er óþolandi að þurfa að greiða einhverju stórar uppæðir ef virkja á fallvötn í þágu þjóðarinnar. Við viljum ekki hafa sama fyrirkomulag og í Sádi Arabíu þar sem olíulindirnar eru í einkaeigu og örfáir einstaklingar hirða arðinn af olíunni. Í reynd hefði óbyggðanefnd átt að ganga mikið lengra og meta allt þjóðlendur þar sem ekki eru til þinglýstar heimildir fyrir eigninni.

Þjóðlenda á Brúaröræfum

Hver á rás 2, Óli Palli eða Bubbi Morthens?

Stundum er gengið svo langt með ríkisfyrirtæki að það hálfa væri nóg. Í bílnum á leið minni upp á Skaga hlustaði ég á rás 2. Ég komst ekki hjá því að hugsa, hver á Rás 2, er hún kominn í einkaeigu? Hvernig Bubbi Morthens er þarna inn á gafli er ótrúlegt. Reglulega segja þáttagerðamennirnir frá því að Bubbi sé að túra . "Bubbi spilar á kvöldin, en spjallar við hlustendur rásar 2 á daginn".  Síðan tók steininn úr þegar Bubbi kom í eigin persónu og lýsti í smáatriðum hvar hann var að spila í gærkveldi og hvar hann á að spila í kvöld. Gjafmildi rásar 2 í auglýsingamennsku er með þeim hætti að maður spyr.Á Óli Palli rás2? Eða á Bubbi Morthens rás 2? Hverjir borga þessu þáttagerðarfólki laun? Er það Bubbi Morthens? Eða eru þetta ríkisstarfsmenn? Rás2 er löngu kominn á það stig að það á að selja hana. Þá geta þeir sem áhuga á keypt hana, hvort heldur það er Óli Palli, Bubbi Morthens eða hver annar sem vildi.

 

 

Forseti sem vill vera í sambandi við þjóð sína.

Heimsbyggðin hefur tekið eftir því að það er kominn nýr maður í brúnna í Hvítahúsinu. Eftir stríðsmaninn Bus, blása ferskir vindar nú um BNA.  Í BNA eru miklir erfiðleikar. Heimskreppan hefur farið illa með þjóðina. En það er athyglisvert að bera saman Obama og Jóhönnu Sig. Í gær og í dag hefur Obama veri á fleygi ferð í stærstu fjölmiðlum þar vestra. Brosmildur en ákveðin skýrir Obama fyrir þjóðinni hver staðan er og blæs kjark í brjóst þjóðar sinnar. Jóhanna okkar Sig. fer aðrar leiðir. Þegar mest á reynir að Ísland bæti orðspor sitt erlendis, er Jóhanna í einhverskonar feluleik við erlendu pressuna. Hún neita að koma fram í þætti eins og Silfri Egils. Jóhanna kemur fram í þjóðmenningarhúsinu á reglum blaðamannafundum  og minnir á gamlan Rússneskan kommissar. Bros hefur ekki sést á Jóhönnu svo lengi sem elstu menn muna. Öllum þykir pínulítið vænt um Jóhönnu, alveg sama hvar þeir eru í flokki. En sé röng kona á röngum stað núna, þá er það Jóhanna Sigurðardóttir. Jóhanna var í þeirri stjórn sem sigldi á skerið. Kannski er það staðreyndin að það séu margar kreppur í gangi hér á landi, sumar stóra og aðrar minni. Ein kreppan er sú að okkur vantar þjóðarleiðtoga. Þjóðarleiðtoga sem sómi er af.

„Ég var svartur fyrir kosningarnar"

Í einni trilljón eru milljón billjónir.

Í þeirri forsetaþreytu sem nú gengur yfir þjóðina, er tímabært að spá í hvað maður eigi að kjósa í næstu forsetakosningum. Ég tel meiri líkur en minni á að Ástþór Magnússon bjóði sig fram (ég veit ekki af hverju). Ástþór hefur ekki bara sent okkar ágæta seðlabankastjóra bréf og óskað eftir að kaupa gullforðann í kjallaranum á Kalkofnsvegi, 2 tonn af gulli fyrir 8 miljarða. Ástþór hefur líka sent seðlabankastjóra Spánar bréf og óskað eftir að kaupa þau 283 tonn af gulli sem Spánverjar eiga. Ég er þegar farinn að æfa mig í tölum til að vera umræðuhæfur þegar Ástþór tekur við.

Milljón er þúsund þúsundir og milljarður er þúsund milljónir. Næsta tala sem hefur sérstakt heiti í þessum stiga er billjónin sem er milljón milljónir. Síðan kemur trilljónin sem er milljón billjónir og kvadrilljón sem er milljón trilljónir. Þá kemur kvintilljón.

Vesælir drullusokkar.

Á vef ruv er hægt að lesa frétt þar sem Franski auðmenn ætla að fara í mál við íslenska ríkið og lát á það reyna hvor íslenska þjóðin beri ábyrgð á tilboði sem Landsbankinn gerði þeim. Enrico Macias, kunnur franskur dægurlagasöngvari, mun hafa tapað 20 m.evra á þessu tilboði. Hann veðsetur eign sína fyrir láni, þriðjung fékk hann  greiddan í peningum en LÍ hirti síðan afganginn og ætlaði að láta þann hlut standa undir afborgunum og vöxtum af láninu, með góðri ávöxtun. Lí hrynur Enrico tapar 20.m.evrum, þá á Íslenskur almenningur að borga, en ef þetta hefði gengið upp þá átti hinn Franski Enrico að hirða arðinn. Það er ekki einleikið hvað eðli mannsins getur verið skítlegt þegar kemur að peningum. 

Það er erfitt ef fólk geti ekki staðið við sínar skuldbindingar.

Rök seðlabankastjóra eru mjög eðlileg. Það er mjög vont ef starfsfólk Seðlabanka getur ekki stað við sínar skuldbindingar. Það er líka há alvarlegt ef ég get ekki staðið við mínar skuldbindingar. Það er á sama hátt  há alvarlegt ef fólk almennt getur ekki staðið við sínar skuldbindingar. Hér á Ísland voru það gjörðir nokkurra manna i viðskiptalífinu og stjórnmálum sem orsökuðu það að fólk getur ekki staðið við skuldbindingar sínar. Það er há alvarlegt.

Peningar eru ekki allt

Er mjög hissa á þessari niðurstöðu.

Mig undrar það stórlega að 1% af þjóðinni telji Ólaf Ragna geti verið sameiningartákn þjóðarinnar. Þeir sem svara því játandi þ.e að Ólafur Ragnar geti verið sameiningartákn hljóta að hafa misskilið spurninguna. Það kæmi mér ekki á óvar að ef spurt hafi verið hvort Ólafur Ragnar gæti verið góður forset fyrir okkur inn í framtíðina, að 1% eða fleiri telji svo vera. En að það skuli vera einn, sem telji að Ólafur Ragnar getir verið tákn sem sameini þjóðina kemur mér á óvart.

Fáir telja forsetann sameiningartákn þjóðarinnar

Þökkum fyrir Vatnsmýrina.

Mér verður stundum hugsað til þess með hryllingi hvernig Vatnsmýrin liti út ef flugvallaandstæðingar hefðu fengið sínu framgengt. Að sjá Vatnsmýrina sem flakandi sár nú í kreppunni væri hræðilegt. Sárin eru nógu mörg. Menn muna væntanlega eftir því hvað búið var að verðleggja landið þar sem flugvöllurinn stendur nú.Verðið var í himin hæðum og þyngstu rökin voru að það það væri glapræði að nota þetta dýra land undir flugvöll. Það voru ófáu þættirnir þar sem Örn Sigurðsson og Egill Helgason voru að reyna að samfæra landann um hversu vitlaust það væri að byggja ekki þarna. Enginn minnist nú á flugvöllinn. Megi Reykjavíkurflugvöllur stand þar sem hann er um ókomin ár.

Sár í borgarmyndinni

"Við samvinnumenn"

Hér kemur enn eitt dæmi hvernig " við samvinnumenn " vinnum. Samvinnuhreyfingin var öflug á sínum tíma og hafði göfug markmið. Framsóknarmenn töluðu og tala gjarnan  um "okkur samvinnumenn". Víða úti á landi voru orðin til mikil verðmæti svo sem í fyrirtækju á sviði sjávarútvegs, verslunar og þjónustu. Síðan höfum við fylgst með því hvernig þessi verðmæti lentu í höndunum á nokkrum "samvinnumönnum". Eitt skýrasta dæmið er Gift. Hvernig örfáum "samvinnumönnum" (með Finn Ingólfsson í broddi fylkinga) tókst að koma í veg fyrir að miklum verðmætum væri komið í hendurnar á þeim sem þau áttu er líkast brandara (aumum). Hvernig sjávarútvegsfyrirtækjum sem voru í eigu þeirra sem sem bæinn byggðu lentu í höndunum á örfáum "samvinnumönnum" er saga sem minnir á sorgina. Og enn, eru "samvinnumenn" á ferðinni. Framsóknarmenn sáu um sína sérvöldu "samvinnumenn" og enn eru "samvinnumenn" að störfum í boði Framsóknarflokksins.

Gegn markmiðum Seðlabanka

Bus,Dori, Davi blóð.

Í nótt lést Helgi Hóseason. Helgi var ekki einn af meðalmönnunum. Hann hafði ótvíræða sérstöðu í flóru íslensks mannlífs. Á vaktina fyrir meðalmanninn kemur alltaf einhver í staðin. En á vaktina hans Helga kemur enginn. Vaktstöðin á Langholtsvegi verðu ó mönnuð.  Hvað Helgi hvíslar að dyraverðinum með lyklana þegar hann kemur að hliðinu mikla veit enginn. En ekki kæmi mér það á óvart að Helgi hvíslaði "Bus, Dori, Davi blóð" og lykla Pétur hristi hausinn og hleypi Helga í gegn.  Blessuð veri minning Helga Hóseasonar