Einmitt það sem okkur vantaði.

Það er margt sem vantar í Íslenskt samfélag í dag. Þetta var einmitt það sem okkur bráð vantaði, banka. Það er gott að þurfa ekki að efla Landhelgisgæslu, heilsugæsluna og menntakerfið. Nú kaupum við okkur banka. Svona er Ísland í dag

Ríkið vill eignast Byr

Rýnt í botlaust hyldýpi.

Kannski er það eitt aðalverkefni þingmanna í Bretlandi og annarstaðar að leita af réttlæti. Hvað skildi þessum þingmönnum finnast um Icesave. Skili þeim finnast það vera réttlætið að börnin mín og önnur íslensk börn borgi Icesave? Einhver sagði á sínum tíma að "eftir því sem ég kynnist mönnunum betur þeim mun vænna þykir mér um hundinn minn" Það er stundum sem að horfa í botnlaust hyldýpi þegar rýnt er í réttlætiskennd sumra manna.

Fjórir breskir þingmenn ákærðir

Heill forseta vorum, húrra húrra húrra.

Mér er það minnistætt þegar landslýður beið eftir þeirri sýn við þingsetningu að Davíð Oddson segði. "Heill forseta vorum og fósturjörð, húrra húrra húrra". Nú í miðum efnahagsstorminum tek ég heilshugar undir þessi orð. Það hefur sýnt sig að ríkisstjórnin hefur unnið vægast sagt illa í þessu Icesave rugli. Réttlætið hefur verið aukaatriði, niðurstaða hefur verði þessi. Gerum nákvæmlega eins og Bretar og Hollendingar vilja og segja. Þó að þetta sé í vitund þjóðarinnar ekki aðalstarfs forseta að vinna í skítamálum eins og icesave. Þá verð ég að lýsa aðdáun minni á hvernig Ólafur hefur komið inn í þetta mál og staðið sig eins og hetja. Ég hélt að það yrði ekki örlög mín að hæla Ólafi upp í hástert. En hann virðist vera sá er vinnur þá vinnu sem ríkistjórn Jóhönnu Sig. átti að vinna. Kannski er skýringin sú að Jóhann og Össur voru munstruð á dallin sem sigldi fram af brúninni. Það er neyðarleg staða að við sjálfstæðismenn þyrftum að koma saman sérstaklega og hrópa þefalt húrra fyrir forseta vorum.

„Það er verið að kúga okkur"

Margur verður af aurum api.

Sennileg er fótboltaheimurinn sá öflugisti er sannar og undirritar þetta ágæta gamla og góða Íslenska máltæki. Vitleysan og bullið í kringum fótboltann er orðið svo yfirþyrmandi að öllum ætti að vera það ljóst. Nú hefur "okkar" maður tekið þátt í (peninga) ruglinu, svo eftir er tekið. Því fyrr sem fótboltaheimurinn sér þetta þeim mun meiri líkur eru á að boltinn fái að þróast á jákvæðan hátt. Öllum sem honum unna til ánægju.

Zola: Ég er mjög óhress með Eið

Ef eitthvað er til sem heitir réttlæti.

Til hvers eru dómstólar. Í mínu huga eru þeirra hutverk að leita af réttlæti. Þannig hljóta þeir að dæma þannig að út komi hámarks réttlæti í hverju máli. Ef það er hámark réttlætisins að barnungir íslendingar sem hvergi komu nærri þessu (peninga)rugli sem gengið hefur yfir hinn vestræna heim skuli bera skaðan af hamförunum sem hlotist hefur af Icesave. Þá hafa formerin á réttlætinu snúist við. Breta og Hollendingar vilja ekki að þetta mál fari fyrir dómstóla. Af hverju? Af því að þessir aðilar eru með alt í brókinni og sjá réttlætið í að setja skaðann á íslens börn. Ég verð að játa að ég fæ orði hroll þegar ég sé mynd af þeim Brown og Darling. Aldrei hefur verið nauðseinlegra en nú að Íslensk stjórnvöld standi í lappirnar og spili rétt úr þeirri stöðu sem nú er uppi. 

Lögbrot að frysta eignir meintra hryðjuverkamanna

Þetta nálgast hroka.

Sjálfstæðismenn gefa Geir tækifæri og setja hann í sæti sem er öruggt í borgarstjórn. Fyrst verður Geir að sýna okkur sjálfstæðismönnum að hann sé traustsins verður. Að hafa verið ágætur í handbolta segir ekkert um hvernig borgarfulltrúi Geir verður. Ég verð að segja að Geir byrja illa. Í þessari stöðu á hann að þakka stuðninginn. Næsta skref er að sýna hvað í honum býr. Ef hann hefur ætlast til þess að það dygði að eiga þekktan tengdapabba og hafa spilað handbolta þá er hann á kolvitlausri braut. Geir þakkaðu sjálfstæðismönnum fyrir stuðninginn frekar en að sýna hroka.

Geir ekki sáttur

Ætli þeir eigi von á Jóhönnu og Steingrími?

Er það hugsanlegt að þeir eigi von á bæði Jóhönnu Sig. og Steingrími í einu. Þeir hafa áður leitað vopna í smiðju hryðjuverka þegar Ísland er annars vegar.

Aukinn hryðjuverkaviðbúnaður

Nú er tíminn þar sem menn gera kröfur.

Ég var að skrifa undir kröfu þar sem ég krafðist þess að menntun barnanna minna væri ekki skorin niður. Stuðningsfólk SÁÁ er með tónleika í kvöld þar sem krafist er að ekki verði skorið niður hjá þeim. Kröfurnar koma alstaðar að. Það er erfitt fyrir stjórnvöld að raða kröfunum rétt niður og vega það og meta hvaða krafa er réttlát og hver ekki. Stóra spurningin er um réttlæti. Það er eins eðlileg spurning eins og mest getur verið að spurt sé. Er arðurinn af sjávarauðlindinni réttlátlega skipt niður á þá sem hana eiga? Er orkunni sem við eigum skipt réttlátlega á milli þeirra sem hana eiga? Ef eitthvað er til sem heitir réttlæti, þá verðum við að leita af því og finna það.

Þess krafist að stjórnvöld falli frá fyrningarleið

Hér eftir borða ég svið í laumi.

Sem upphitun fyrir þorrann ákvað ég að haf eitthvað þjóðlegt í kvöldmatinn. Hvað er þjóðlegra en svið? Eitthvað hefur mér förlast í uppeldi dætra minna hvað þjóðlegan mat varðar. Þegar ég sagði yngri dóttir minni hvað væri í matinn þá spurði hún hvort ég væri að meina haus af kind. Já, en það köllum við svið svaraði ég. Sú eldri þverneitaði að borða þennan mat. Ég sit ekki við borð þar sem er haus af kind. Eins strangur og eg gat sagði ég að auðvita borðum við öll saman. Á meðan hún nartaði í fiskibollu sem var á sérréttaseðli komu athugasemdir á færibandi,  eins og "það sést hvað hún hefur verið sorgmæt þegar hún dó". Ég horfði í mauksoðin augun á skepnunni og sagði usssss. Þetta er gamall og þjóðlegur íslenskur réttur. "Já ég vil ekki búa í landi þar kindahaus er borðaður" sagði stúlkan. Ég verð að játa að ég hef oft borðað með betri list. Næst fer ég einn á Umferðamiðstöðina og fæ mér kjamma.

Yfirþrýstingur í sjávarútvegi.

Í kvöld í Kastljósi áttust þau við Ólína Þorvarðardóttir og Friðrik Arngrímsson framkvæmdastjóri LÍÚ. Fyrir þátt var vitað að umræðurnar færu á yfirþrýsting strax á fyrstu sekúndunum. Enda hver var reyndin ? Friðrik lýsir þeirri hættu á að flotinn sigli í land og Ólína hótar á móti að kvótinn verði þá tekinn af útgerðamönnum. Síðustu 15-20 árin er umræðan búinn að vera í nákvæmlega þessum farvegi. Þetta er sorglegt. Að ekki skuli vera pláss í umræðunni um skinsamlegar viðræður manna á milli. Að sumu leiti er útgerðamönnum nokkur vorkunn með það að vita ekki hvort kvótinn verði í þeirra höndum í framtíðinni. Hins vegar hafa útgerðamenn ekki bara ráðið umræðunni, eða umræðuleysinu heldur hafa þeir ráðið reglum sjávarútvegsins síðustu ár. Ég fer aldrei ofan af því að markaðsumgjörðin í kringum viðskipti með aflaheimildir eru markaðsumgjörð fáránleikans. Engar kvaðir eða skilgreiningar eru á úthlutun aflaheimilda. Af hverju eru stjórnvöld ekki búinn að skera úr með að viðbót, ef til þess komi fylgi þeim aflaheimildum eða hvort þær verði seldar sér. Þetta er grundvallar spurning til verðlagningar, þegar verslun með aflaheimildir eiga sér stað. Oft þarf að stöðva viðskipti með hlutabréf ef svo ber undir og skýringa er krafist. Aldrei þarf að stöðva viðskipti með aflaheimildir. Jafnvel þó leiguverð á heimildum fari hærra en fæst fyrir fiskinn á markaði. Þarna hafa stjórnvöld gjörsamlega brugðist skildu sinni. Það á ekki að taka eitt einasta kíló af útgerðamanni sem getur staðið við sínar skuldbindingar. Hins vegar á að taka allar þær heimildir í ríkissjóð af þeim sem hafa yfirkeyrt sig í fjárfestingum. Ætla má að það yrði ca 50% af öllum kvótanum. Síðan á að skapa heilbrigt og heiðalegar regluverk í kringum viðskipti með aflaheimildir.