Áratuga barátta fyrir réttlæti, en hvað svo?

Það er hægt að setja sig í spor Bretanna sem í áratugi báðu um réttlæti. Í einu vettvangi urðu þeir atvinnulausir í sinni grein sem var togarasjómennska. En sagan heldur áfram. Hvað tók við á Íslandi. Bátar og togarar voru seldir úr sveitarfélaginu. Fiskvinnslufólk og sjómenn höfðu viku til mánaðar uppsagnartíma. Eigandi togarans fékk jafnvel upphæðir mælda í miljörðum í sinn vasa. Kvótinn og báturinn var seldur og var samkvæmt skilningi kaupanda, seljanda og stjórnvalda ævarandi eign kaupanda. Skamkvæmt skilning stjórnvalda ( Einars k.) átti kaupandi að fá sjálkrafa hlutfallslega aukningu veiðiheimilda ef kvótinn yrði aukinn í framtíðinni. Seljandinn þarf að sjálfsögðu að gera skattaskil eins og allur almenningur. Hvað er eðlilegt gjald til ríkisins fyrir að selja fiskinn í sjónum um aldur og æfi? Jú, 10%  var metið eðlilegt gjald til þeirr sem auðlindina eiga, þjóðarinn. Skipti þá engu hvort seljandinn setti peningana aftur inn í sjávarútveg, fjárfesti á Tortóla eða setti þá í verslun í London eða Reykjavík. Síðan segja sömu menn að þetta sé besta kerfi í heimi. Sömu menn stíga nú fram og segja " það er engum betur treystandi en mér ". Lái mér hver sem er að manni verður óglatt þegar maður hugsar til baka um íslenskan sjávarútveg.  

Fiskimenn fá þorskastríðsbætur

Athugasemdir

[Anna Sigríður Guðmundsdóttir, 5.4.2012 kl. 12:10]

Egill Jón. Takk fyrir mjög góðan pistil.

Breta-elítufjölmiðillinn "gleymdi" alveg að segja frá því, hvernig Bretar leyfðu Íslendingum að "vinna" þorskastríðið. Þeir hafa ekki enn sagt frá því, hverja þeir keyptu/mútuðu/hótuðu til að vinna fyrir sig, til að ræna alþýðu þessa lands öllum rétti, til svo lítils sem frjálsra skaðlausra strandveiða, hvað þá meir! 

Þetta er dæmigerð hræsni-frétt, sem einungis er skrifuð af fjölmiðla-áróðursmaskínu heims-fákúgunarveldisins, til að láta Breta-elítuna líta betur út, en hún hefur nokkurn tíma átt skilið.

Þetta eru einungis svikular sjálfs-auglýsinga-"bætur" til Skoskra sjómanna, frá Breta-stjórnmála-elítunni! Og ekki í fyrsta skipti sem sú glæpa-sérréttinda-elíta lýgur, blekkir og svíkur, en vonandi í síðasta skiptið. En það er þó gott að Skotar fengu bætur, þótt langur umhugsunarfrestur bótagreiðandans hafi rýrt traust á Breta-stórmála-elítunni niður í opinberlegan siðlausan rusl-flokk, og ekki var á bætandi í þá svika-skíta-rotþró.

Makríllinn hangir á Breta-spýtunni fölsku og óútskýrðu!!! Svona eru hryðjuverka-stjórnvöld Breta í orðsins fyllstu merkingu!

Nú er kominn tími sannleikans fyrir Breta-elítuna, og ekki seinna vænna fyrir þá bankaræningja-teboðs-elítu. Breska elítan hefur sérhæft sig í valdaráni, hryðjuverkum, einelti á stjórnmálafólki, svikum, og miskunnalausum fjárglæfra-stofnana-ránum á eigum saklausra borgara, bæði þar í landi og annarsstaðar í heiminum.

Nú ætti Elísabet Breta-drottning að rísa upp og segja sannleikann, sem hana hefur líklega alla tíð langað að segja frá, en hafði ekki kjark eða stuðning úr umhverfinu til þess, og lét þvinga sig til að þegja yfir, í alla þessa áratugi! Ömmu-strákarnir hennar geta stutt hana til að segja sannleikann, því þeir hafa sama hugarþelið og kúguð móðir þeirra hafði. 

Elítu-virkið er sem betur fer loksins að falla!

M.b.kv.