Kannast einhver við orðatiltækið að vera á djöflamergnum.

Ég man eftir ágætum þáttum sem vor í útvarpinu um íslenskt mál. Eitt sinn varpaði stjórnandinn þessu til hlustenda og spurði hvort þeir könnuðust við orðatiltækið "að vera á djöflamergnum"?

Gömul kona að vestan kvaðst kannast við þetta orðatiltæki og væri það notað um bændur sem færu á næstu bæi og fengu lánað fé hjá sveitungum sínum. Síðan var það algengt að þegar smalað var saman fé á haustin skilaði sér ekkert fé til bændanna. Sögðu þá bændur gjarnan hver við annan "nú sitjum við á djöflamergnum"

Jón Ásgeir á djöflamergnum

Athugasemdir

[Tómas Örn Sigurbjörnsson (IP-tala skráð) 20.11.2015 kl. 17:16]

Orðið djöflamergur er nafnorð, ekki sögn

[Erla Magna Alexandersdóttir, 20.11.2015 kl. 18:10]

þETTA ORÐ VAR MOTAÐ UM SLÆMT FÓLK Í GAMLADAGA- HANN ER DJÖFLAMERGUR---

[Anna Sigríður Guðmundsdóttir, 20.11.2015 kl. 19:11]

Erum við þá ekki öll meir og minna einhverskonar djöflamergar? Sam-visku-bitið í mínu hjarta segir mér að ég hafi á einhvern margbrotinn hátt gert rangt í lífinu, í mínum óvitaskap og villuvegferð. 

M.b.kv.