Frelsi eða helsi.

Eitt af grundvallareinkennum sjálfstæðisflokksins er frelsi. Frelsi einstaklingsins til orðs og æðis. Þetta frelsi er vand með farið. Þannig er það grundvallaratriði að frelsi eins má ekki verða helsi annars. Þegar ég hef kosið sjálfstæðisflokkinn undanfarna áratugi hefur þetta verið ein verðmætustu skilaboðin til þeirra manna og kvenna sem eiga að fara með framkvæmd sjálfstæðishugsjónarinnar á alþingi. Það má spyrja hvort það sé ekki frelsi fyrir fanga á Litla hrauni ef sú ákvörðun verði tekin nú að gefa öllum föngum frelsi og loka fangelsinu til að spara á þessum erfiðu tímum. Það væri allt í lagi að gera það ef fangar lofuðu því að snú til betra lífs, fara að settum leikreglum þjóðfélagsins og þeir stæðu við það. En því miður er stór hætta á því að ef þetta væri gert gæti þetta orði helsi saklaus fólks.  Nú er svo komið að frelsi manna í viðskiptalífinu hefur leitt yfir okkur helsi heillar þjóðar. Þannig  brugðust þingmenn sjálfstæðisflokksins heiftarlega. Þeir brugðust ekki bara okkur sem kusum þá þeir hljóta að hafa brugðist sjálfum sér. En það tók steininn úr þegar Sigurði Kára tókst að setja það á dagskrá alþingis á fyrsta starfsdegi þess, að leifa sölu á áfeng í matvöruverslunum. Að koma með þetta frumvarp  enn einu sinni og á þessum tíma er rannsóknar efni. Það er vitað að sala á áfengi í matvöruverslunum væri helsi fyrir fjölda fólks. Það breytir þessa menn engu. Yfirleitt hef ég verið stoltur af því að vera sjálfstæðismaður. En ég skammast mín fyrir þessa þingmenn sjálfstæðisflokksins sem settu þetta frumvarp á dagskrá á fyrst starfsdegi ársins.

Var virkilega ekkert annað mikilvægra að ræða á alþingi á fyrst stafsdegi 2009 en sala á áfengi í matvöruverslunum?