Tekur á að lesa svona helvítis þvælu.

Ætla sjálfstæðismenn að halda áfram að tala um pólitískan ómöguleika? Málið er eins einfalt og mest getur verið. Sú spurning hvort við eigum að halda áfram viðræðum um ESB er hávær í samfélagin. Að semja um þetta við samstarfsflokka ætti að vera auðvelt og vandalaust. Okkur er holt að hugsa til Bretlands þegar sú háværa rödd var uppi þar í landi um hvort UK ætti að segja sig úr Evrópusambandinu. Cameron þáverandi forsætisráðherra lofaði atkvæðagreiðslu og stóð við það. Allan tíman talaði Cameron gegn því að Bretar segðu sig úr Evrópusambandinu. Bretar kusu brexit. Hvað gerist næst? Cameron segir af sér og nýr forsætisráðherra Theresa May tók við. Skilaboð hennar voru skýr "brexit meen brexit". Og er það hennar verk að fylgja eftir ákvörðun þjóðarinnar. Nákvæmlega sama ætti Bjarni að gera þ.e tala gegn því að hefja viðræður, ef síðan þjóðin vill hefja viðræður þá segir hann af sér (puntur). Ef þjóðin hefur einhvern vilja skiptir sú samkoma sem heitir landsfundur sjálfstæðisflokksins engu máli. Það tekur orðið á að hlustá á svona þvælu eins og Gunnlaugur Snær bíður hér uppá. Nær væri að beina púðrinu að þeirri samkomu sem heitir landsfundur sjálfstæðisflokksins og eða félagslegri uppbyggingu sjálfstæðisstefnunnar. Efst kemur þar í hugan, ekki ómöguleiki heldur Ömurleiki.

Flokksmenn hafa engan áhuga á þessu

Athugasemdir

[Guðmundur Ásgeirsson, 2.1.2017 kl. 15:57]

Ekki pólitískur ómöguleiki heldur lagalegur. Þjóðaratkvæðagreiðsla hefur þegar farið fram. Það gerðist árið 1944 og niðurstöður hennar (stjórnarskráin) útiloka aðild Íslands að ESB.

Góðar stundir.