Smáflokkadauði.

Það er ekki einleikið hvað nýir flokkar eru skammlífir í íslenskri pólitík. Síðan ég fór að fylgjast með pólitík (sem mælist í áratugum) hef ég upplifað dauða ótrúlega margra flokka. Ég hef fylgt sjálfstæðisflokknum í þessa áratugi. Í síðustu kosningum skilaði ég auðu og gerði grein fyrir atkvæði mínu hér á blogginu. Það var erfitt en ég gerði það samt. Ég tel það hlutverk mitt fyrst og fremst að leggja sjálfstæðisflokknum lið. Það er ótrúlega margt sem þarf að laga þar á bæ en ég get ekki horft upp á að ill öfl kunningjakerfis og spillingar nái undirtökum í flokknum. Þess vegna er það hlutverk mitt og hins almenna sjálfstæðismanns að taka til hendinni . Brýnast verkefnið nú fyrir haustið er að koma Kjartani Gunnarssyni út úr miðstjórn og öllum áhrifum hans innan flokksins. Það verður í mínum huga prófsteinn á hvernig til tekst með áhrif hins almenna óbreytta flokksmanns á endurbótastarf flokksins.

Enginn þingmaður mætti

Athugasemdir

[Jón Ingi Cæsarsson, 6.8.2009 kl. 23:22]

Kjartan er eins og inngróinn tánögl... kemur alltaf aftur þó hún sé fjarlægð.

Það eru allt of margir "Kjartanar" til að hægt sé að eyða þeim þarna.